Reïncarnatie en de betekenis ervan


De gift van reïncarnatie en de contra essentie

Reïncarnatie heeft twee aspecten. Aan de ene kant kun je het zien als de genade van de allerhoogste bron van Zijn omdat je na een geleefd leven wederom de kans krijgt om tot de vervolmaking van je wezen te komen. Aan de andere kant houdt het ons vast in het cyclische bestaan en keren we leven na leven terug in dit ellende oord van wat wij bestaan noemen.

Reïncarnatie is in beide gevallen van essentieel belang om de volmaaktheid van onze heelheid terug te winnen. Het komt ons in welke hoedanigheid je het ook bekijkt, ten goede.
Zelfs door de dualistische gedachte heen, leid het ons terug naar de bron.

De ziel heeft Zichzelf geboren laten worden om de pracht van zijn Goddelijkheid in de wereld te openbaren en te ervaren wat het is om in deze dichtheid te verblijven en te vergeten wie zij in essentie is. Het is als het ware een gevangenschap in de dichtheid van de vergetelheid.
Dat is nodig omdat zonder de vergetelheid er geen enkele uitdaging zou zijn. Ik ben God, dus jij ook there is only one of us here, maar ben jij je daar bewust van?

Toen onze God essentie besloot om zichzelf te leren kennen en ervaren in de materie en daarmee besloot om de levensadem in te blazen in het schepsel van de Demiurg (Jaldabaoth), besloot onze Bron van werkelijk Zijn, een sluier te liggen over de ware essentie. Hij, om de persoonsvorm te gebruiken om het Al te duiden, verlaagde de trillingsfrequentie van Zijn zijnstoestand, naar het niveau van waaruit de Demiurg de wereld geschapen heeft.

Er zit een logica achter. Als de sluier er niet was geweest, dan was er geen uitdaging. God(wij dus), wilde ervaren en leren, zichzelf kunnen spiegelen en weten hoe hij in de dichtheid van onwetendheid de weg terug zou kunnen vinden.

Het had veel simpeler geweest als God de eenzijdige schepping van de Sophia ongedaan gemaakt zou hebben. Klaar weg ermee, maar daarmee zou de Vader (Wij zelf in onze natuurlijke oervorm, de Bron), geen ervaring opdoen zoals Hij (wij) deze nu ervaart. De Demiurg is ondanks de foute keuze van de Sophia tevens een bron van uitdagingen om de onwetendheid te overstijgen.

Genade of gevangenschap ?

Je keert keer op keer terug in vlees en ben je niet meer bewust van het feit dat je hier al eerder was.
Dat heeft een gegronde reden. In elke incarnatie loop je tegen gelijksoortige situaties aan, doorleef je  soortgelijke trauma’s en ervaar de zelfde passies en geneugten, verslavingen en wat al niet meer zij.
Je valt net zo lang in herhaling tot je de cirkel op een dag kunt doorbreken.

Waar het omgaat is dat je voldoende informatie verzameld en leert van de ervaringen zodat je deze op den duur kunt overstijgen. Dat is de opstanding waar de Christus over sprak. Overstijg jezelf en wordt één met de Vader. Met andere woorden. Verenig jezelf met de oerbron door te ervaren en leren. De boodschap van de Christus was niet om van Hem te verlangen dat hij jou zou bevrijden, nee, de boodschap was, kom in navolging van Mij en daarmee droeg Hij aan overwin de obstakels en bevrijd je van het juk van de onwetendheid om het te kunnen overstijgen zodat je in navolging van Hem zelf tot de Christusmens zou worden. En daarmee bedoel ik dat je hier en nu tot de opstanding dient te komen uit de dood van de onwetendheid.

Eén mensenleven is te kort om dat doel te bereiken en misschien ben je al meer dan duizenden keren geïncarneerd. De mens in onwetendheid is als een ongeleid projectiel dat zich mee laat slepen door de massa, die net zo zoekende is als jij. Daarbij komt de nodige mindfuck die via de Demiurg  over ons wordt uitgestort, dus heel logisch dat er te weinig tijd overblijft voor ware verdieping.

De duur van deze gevangenschap heb je zelf in de hand. Het heeft ook geen enkele zin om er een einde aan te maken, want je keert keer op keer terug en wordt je keer op keer geconfronteerd met dezelfde obstakels. Op een dag zal de mens die herhaalde malen zelfmoord gepleegd heeft een status bereiken die hem de kracht geeft deze cirkel te doorbreken. Er zal geen enkele ziel verloren gaan.

Zie reïncarnatie als de genade van God, maar ook als gevangenschap in de klauwen van de demiurg. Beide zijn goed en leveren uiteindelijk het inzicht op dat leidt tot de ware verlichting.

Karma.

Karma is onlosmakelijk verbonden met het cyclische bestaan. Ook dit kun je als goed en als kwaad beschouwen. Karma verbind je aan het cyclische bestaan binnen de schepping van de demiurg, maar tevens stelt het je in staat om alle obstakels te overwinnen die je in dit cyclische bestaan vasthoudt aan de leibanden van het leven in vlees zodat er uiteindelijk een terugkeer naar de Bron kan worden bewerkstelligd en je tot je Hogere Zelf leert te komen.

Karma bestaat in zekere zin niet. Het zijn de Archonten die dit verzonnen hebben om je aan het rad van sterven en geboorte te verbinden. In zekere zin kun je het vergelijken met de zonde die door de wereldreligie is opgelegd. Zonde bestaat niet, het is een indoctrinatie net als karma. Maar zolang je erin geloofd zal het je in de greep houden. De grootste zondaars zijn degene die de zonde gepredikt hebben, niet het volk dat duiten in het zakje plaatste om een zuur systeem in stand te houden.

Jezus zei: De schriftgeleerden en de godsdienstleraren ontvingen de sleutel tot de ware gnosis (Kennis), zij hebben de sleutel verborgen en zijn niet binnengetreden. En zij(het volk), die wel binnen wilde treden, lieten zij niet toe.

Daarmee zegt hij dat de ware kennis is aangereikt maar dat de wereldreligie de macht verkoos boven de kennis. De wereldreligie, van welke aard dan ook, heeft doelbewust het volk willen domineren en aan hun systemen willen verbinden, zonder dat er ook maar een enkeling daadwerkelijk de moeite gedaan heeft om uit te leggen dat het pad het innerlijke pad betreft.
Die sleutel is verborgen en jij bent van de domme gehouden.

Door hel en verdoemenis te prediken is er angst gezaaid. Doelbewust omdat de volgelingen zich in de kerk of moskee of tabernakel en synagoge veilig zouden wanen. En ondertussen belande degene die wel het lichtende pad wilde bewandelen op de brandstapel gesmeten als ketters. Het is geen oordeel, maar een gegeven. Het maakt ook niet uit, het onderschrijft de woorden van de Christus die zei: Vergeef het hen Vader, ze weten niet wat ze doen. Wat Hij daarmee zegt is dat de mens in onwetendheid leeft en echt niet weet wat we doen. Onwetendheid van het Eén Zijn, want zou de kennis van meet af aan in ons wakker geweest zijn, dan zou er nooit een dode door geweld gevallen zijn in de wereld, zelfs Kaïn zou zijn broeder Abel niet gedood hebben. Eén Zijn en weten dat we Eén Zijn is weten dat alles wat je een ander denkt aan te doen, je jezelf aandoet.

Dat brengt me terug bij karma en reïncarnatie. Je zal net zo lang in die cirkel blijven ronddwalen tot je door hebt wie je en wat je in essentie bent. Eenmaal zover dat je de cirkel doorbroken hebt en alle karma doorziet, dan keer je terug naar de bron, dan ben je tot de opstanding gekomen de ware opstanding in het Hogere Zelf.

 

Moederaarde GAIA

Reïncarnatie is in het westen lang ongeloof geweest. Dit is aan het veranderen omdat de tijd waarin we nu leven meer spirituele verdieping verlangd. Het westen is door de industriële revolutie een ander pad in geslagen, waar men nu toch langzaam van inziet dat het moeder aarde zal vernietigen. Moeder aarde (Gaia) bestaat uit hetzelfde zielenwezen als de mens en al wat leeft op Gaia. Lang was het westen in de minderheid wat betreft de essentiële betekenis van reïncarnatie. Van de bijna acht miljard mensen geloven slechts twee miljard mensen niet in reïncarnatie of God. Wel domineren zij de wereld en al haar leed. Al eerder is dit fout gelopen, denk maar aan Atlantis, waar Plato over bericht.

Als er geen reïncarnatie zou zijn, dan zou het leven een zinloos geheel wezen omdat je dan niet in staat gesteld wordt om al de vragen des levens te kunnen beantwoorden. Fouten die je gemaakt hebt in het leven kunnen dan niet hersteld worden. Zie het daarom als genade, je mag je fouten herstellen.

Een enkel leven in dit vergankelijke lichaam is te kort om daadwerkelijk in het reine te komen met jezelf en jezelf te overstijgen. Het karma zal in de dood zijnde aan je blijven kleven zonder dat je nog enkele mogelijkheid hebt om dit uit te kunnen werken, zou er geen reïncarnatie zijn.
Karma is een begrip dat we niet aan ons Goddelijke wezen moeten koppelen, maar aan de Demiurg, maar je kan er wel dankbaar gebruik van maken als zijnde de genade van de Vader.
Na de fysieke dood wordt je een spiegel voorgehouden en als je wegkijkt van je schaduwzijden dan is dat een teken dat je ze nog niet onder ogen hebt durven komen.

Karma betekent letterlijk; De dingen die je doet.

Karma zal uitgewerkt moeten worden ongeacht om welk karma het gaat.
Reïncarnatie is het verbonden zijn aan het rad van geboorte en sterven.
Het is het cyclische bestaan waartoe je als ziel aan onderworpen bent.
Dat mag je ontkennen, maar  je komt er niet onderuit.

Mensen zijn geneigd te zeggen dat ze niets kunnen herinneren van vorige levens. Daarop kan ik een paar antwoorden geven. Het klopt, maar als ik de vraag stel wat erop 14 september 1997 gebeurde in jou leven, weten de meeste ook niet te vertellen wat er toen gebeurd is, noch waar ze op dat moment waren, tenzij ze dan nog niet geboren waren. Men zal diep moeten graven om er bij benadering iets over te kunnen zeggen, maar vaak tast men dan al in het duister.
Hoe kun je je dan een vorig leven nog herinneren?

Dat je een vorig leven niet kan herinneren heeft een reden.

Stel dat je iets gruwelijks meegemaakt hebt in een vorig leven, dan zou dit, wanneer je je daar bewust van bent in dit leven erg veel last van kunnen hebben. Het zou een traumatisch effect hebben op je leven nu waardoor je niet in staat zal zijn om je in dit leven staande te kunnen houden. Toch loop je tegen gelijksoortige zaken aan. Zonder de herinnering aan dergelijke zaken die ook in het verleden speelde, kun je vrij een keuze maken over hoe je de zaak in deze tijdlijn aan wenst te pakken.

Het resultaat kan gelijk zijn, maar kan ook heel anders uitpakken naar gelang de kennis die hebt opgedaan en hoe je deze keer zal handelen.

Laat ik een voorbeeld geven. Iemand heeft in voorgaande incarnaties keer op keer dezelfde fout gemaakt. Schaamte, pijn en verdriet spelen een grote rol en men is zich er niet van bewust dat er in wezen geen goed of fout bestaat. In voorgaande incarnaties heeft de persoon zelfmoord gepleegd en zag dit als de enige uitweg, niet wetende dat hij met dezelfde problematiek terug zou keren in de wereld. Dit keer doorziet hij het probleem al dan niet wel of niet. Doorziet hij het, dan bevrijd hij zichzelf van schuld en het probleem zal zich niet langer voordoen. Doorziet hij het niet, dan zal hij wederom zelfmoord plegen en keer op keer terug keren in de wereld tot het moment dat hij het wel weet te doorzien.

Soms heb je wel eens dat je je afvraagt waar bijvoorbeeld hoogtevrees vandaan komt, of waarom iemand bang voor water kan zijn. Allemaal aspecten die zijdelings verband kunnen houden met gebeurtenissen uit een vorig leven.

Nadat de ziel in het vlees gevallen is, ten tijde van de Ger Adama en sindsdien in de roes der dwaling gestort is, is de ziel talrijk geworden en zwerft geketend rond in de materie, niet wetende wie hij werkelijk is. Het is de genade van God die over de mens gesteld is om de ziel de kans te geven zich te herinneren wie hij in essentie is. De genade heeft hem in staat gesteld om keer op keer te kunnen incarneren om de zielentocht te kunnen voltooien. Dat is de rede waarom er reïncarnatie is. Zonder deze genade zouden we voorgoed verloren geweest zijn.

Een andere reden is, dat we de kans krijgen om zaken te herstellen door het uitwerken van opgelegd karma door de Demiurg. Dat is een must omdat je rugzakje door de velen geleefde levens overvol zou raken en je alleen al daardoor nooit tot de verlichting zou kunnen komen. De last die je oplaadt tijdens deze levens maakt je zwaar. D.w.z. dat je trillingsfrequentie niet meer resoneert met de oer goddelijke trillingsfrequentie.

De Vervolmaking waar ik het over heb, betekent dat je je trillingsniveau opnieuw af moet leren stemmen op het trillingsniveau van de schepping. Daar in resoneren maakt dat je het rad van samsara weet te doorbreken.

Het is onbegrijpelijk dat het westen zich van één van de belangrijkste elementen heeft afgewend.
Tijd om op het pad terug te keren.


Samsara of Samsâra (betekent in principe in cirkels ronddraaien), is de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en schijnbaar zonder eind, onder invloed van Samsara of Saṃsāra (Sanskriet en Pali: in cirkels ronddraaien), is in boeddhisme en hindoeïsme de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en schijnbaar zonder eind, onder invloed van begoocheling en karma en vol met lijden. De aanwezigheid van de psychische toestand van verlangen (begeerte, aantrekking), aversie (irritatie, vrees, afstoting) en ignorantie (onwetendheid/domheid, onbewustheid, verwarring) vormt een belangrijk aspect van het bestaan in samsara. vormt een belangrijk aspect van het bestaan in samsara.

Tijdens elke incarnatie krijg je de mogelijkheid om het rad te doorbreken.
We leven nu in de eindtijd met een verhoogde spirituele glans waardoor we onze trillingsfrequentie kunnen verhogen en de cyclische molen kunnen overstijgen. Wat er dan gebeurt is in wezen dat we als de slapende Adam uit de roes ontwaken en terugkeren naar de oer Bron van Zijn.

Het monsterachtige wezen dat we op de afbeelding zien is interpretatie van het beest, de Demiurg die er alles aan zal doen om je in de cirkel vast te houden. Hij voed zich met wat ik hier boven al benoemde: Samsara of Saṃsāra (Sanskriet en Pali: in cirkels ronddraaien), is in boeddhisme en hindoeïsme de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en schijnbaar zonder eind, onder invloed van begoocheling en karma en vol met lijden. De aanwezigheid van de psychische toestand van verlangen (begeerte, aantrekking), aversie (irritatie, vrees, afstoting) en ignorantie (onwetendheid/domheid, onbewustheid, verwarring) vormt een belangrijk aspect van het bestaan in samsara.

Mindfuck


Als mens wordt je continue aangezet om handelingen te verrichten om voeding te geven aan de Archonten. Verslavingen aan drank, drugs, seks, crimineel gedrag, angst enzovoort. Op zeer raffineerde wijze beïnvloeden ze de geest om je maar in de verdoving te houden. Gedachten en hersenspinsels zijn niet van jou, ze komen tot jou op slinkse wijze. Jij gaat ermee aan de slag alsof het jouw gedachten zijn.

Het is pure indoctrinatie om te voorkomen dat je zal ontwaken uit deze boze droom. Dat is het, een boze droom waarvan jij denkt dat het de realiteit is.

Een goed voorbeeld is, dat wanneer iemand die je probeert te beledigen of manipuleren vanuit jou voldoende voeding krijgt waardoor dingen kunnen escaleren, maar geef je er geen aandacht aan, dan geef je geen voeding en zonder die voeding verliest de aanstichter zijn macht. zo simpel is het.

M.a.w. Als je in staat bent om door de illusie heen te prikken, dan zal de invloed vervagen als je er niet op in gaat.

De beïnvloeding houd je vast in het cyclische bestaan. Het feit dat wij nu allemaal hier zijn, betekent dat we nog niet in staat geweest zijn om de cirkel te doorbreken. Maar door alle Yuga's heen leven we nu in de meest gunstige tijdlijn om de reïncarnatie cirkel te doorbreken. En red je het niet, dan komt er in andere tijdperken wederom ruimte om jezelf naar het Hogere niveau te kunnen tillen.



Rating: 4.2 sterren
5 stemmen