Twaalf, dertien, enzovoort

De cijfers twaalf en dertien hebben een grotere betekenis dan je in eerste instantie zou denken.

Nu beangstigt twaalf de mensen niet zo, maar dat is anders bij het cijfer 13. Toch is dertien juist het getal van de volmaaktheid. Het feit dat de mens continue incarneert kan ermee te maken hebben dat daar die angst vandaan komt. Het is een onbewuste angst voor het onbekende. Maar laat ik bij de twaalf beginnen.

Er zijn twaalf maanden in een jaar en er zijn twaalf tekens van de dierenriem. De dierenriemtekens hebben invloed op het leven van de mens. Het zijn niet zomaar sterrenbeelden die volgens de horoscoop je lot of karakter bepalen. Ze hebben ook betrekking op de binding aan de leibanden waar je van los dient te komen. De mens is gewend aan deze twaalf tekens en dertien beangstigd omdat het onbekend terrein is. De invloed van de sterren is sterk, maar als je je er van los weet te maken, dan maak je je los van de cyclische rondgang en stijg je boven de twaalf uit. Dertien is dan de verlossing, de terug keer naar de oorsprong.

Twaalf is de leeftijd van het kind dat volwassen aan het worden is en geen kind meer zal zijn.

Er staat geschreven in de geschriften waarin God zegt; “Wees als de kinderen, want alleen de zuiverheid van een kind zal het koninkrijk der hemelen bereiken.” Daar wordt mee bedoeld “wees zuiver als een kind”. Mensen zijn bang omdat ze dat niet zijn. Wees als de kinderen betekend zoveel als, vrijdenken en je niet met de waan van de wereld inlaten. Zodra je volwassen wordt, word je door het monster opgeslokt, iets waar een kind nog niet bewust over nadenkt.

Opgeslokt door de wereldwaan is de mens zijn zuiverheid verloren en dat verlies treedt al in tijdens de puberjaren. Maar transformeer je je als mens terug naar het “zijn als de kinderen”, waar louter de zuivere onschuld mee bedoeld wordt, dan ben je in staat om al je wereldzorgen te laten varen en maak je je niet meer druk van wat de wereld je te bieden heeft of van je verlangd.

Twaalf en dertien zijn daarom beidde als magisch te noemen. Odysseus overwon de twaalf woeste zeeën en kwam in rustig vaarwater tot de verlichting van zijn wezen. Koning Arthur en de twaalf ridders van de tafelronde en de heilige graal. De graal is de schat van het hart.

De twaalf ridders, de strijders om tot de vervolmaking te komen. Arthur was nummer dertien in het geheel, de verlichte ziel. Jezus had twaalf discipelen. De twaalf plus Jezus is dertien de verlichte mens.

Dertien is het getal van de volbrenging. De twaalf werken vloeien over in de verlossende dertien, het volle bewustzijn van je oerwezen God.

Zelfs de klok is onderverdeeld in twaalf uurdelen. 13:00 uur is de terugkeer, daar waar de cyclus zich hervat.

Het lijkt maar moeilijk te bevatten, maar er schuilt een logica in. Het is een zware opgave om de leibanden te verbreken, want ook de twaalf sterrentekens binden je karakteristiek aan het cyclische bestaan omdat het aan kennis ontbreekt die je niet in het empirisme zult vinden.

Het feit dat mensen het cijfer dertien zo haten is daarom wel te begrijpen. 13 wordt vermeden uit bijgeloof, maar de ware betekenis ligt diep verborgen in ons onderbewuste Zelf. Diep van binnen is er dus angst om de materie los te laten, maar dat zijn juist de twaalf werken die de mens dient te verrichten om van los te komen. De overwinning is aan de twaalf voorbij te gaan, maar het is “the unknown.”

Vrijdag de dertiende wordt eveneens gezien als een vloek.

Er zijn mensen die op vrijdag de dertiende in bed blijven en elk contact met de buitenwereld vermijden. Ze zijn bang om op die dag fouten te maken, ongeluk aan te trekken en ga zo maar verder. Stel dat ik zal vallen zeggen sommige mensen. Het kan zijn dat deze mensen zich onbewust bewust zijn van de val in de materie. Wanneer je niet de vervolmaking bereikt hebt val je terug, je incarneert als mens.

Veel hotels hebben geen kamer dertien en soms zelfs geen dertiende verdieping.

De gasten zijn er onbewust angstig voor. Hotels met een kamer dertien zullen deze kamer maar moeilijk kunnen verhuren. Gasten denken; stel je voor dat, net als ik kamer dertien huur, er brand uit breekt. Men vergeet dat als er brand uitbreekt, ook de kamers 10, 11, 12, 14, 15, 16 en 17 af zullen branden.

Er zijn zelfs televisieprogramma’s waarin de cijfers twaalf en dertien voorkomen.

Bijvoorbeeld twaalf steden en dertien ongelukken, waarin de nadruk gelegd wordt op de ongelukken onder het cijfer 13.

Het vissen teken is het twaalfde teken van de dierenriem. Bij de omwenteling van de cyclus treedt er verlossing of verval op in het waterman teken 13 of een wedergeboorte in de materie.

In de Kabbala is dertien het getal waarin Jahweh de kosmos gestalte geeft.

En in de Parcival verhalen staat dertien symbool voor het laatste stadium van de inwijding. Parcival heeft dan de twaalf tochten van de ziel voltooid. Zijn onwetendheid, onschuld en de ik-zucht zijn dan overwonnen.

De graal tempel bevat 12 zuilen, welke staan voor de twaalf tochten van de dwalende ziel in de materie en het streven naar stap dertien, de verlossing.

In de middeleeuwen waren er twaalf tempeliers, plus een grootmeester, de verloste dertiende.

Ketterij ontstond in de twaalfde/ dertiende eeuw en duurde voort tot aan de periode dat de Katharen volledig waren uitgemoord. De katharen waren de dragers van de ware esoterische gnosis. Het was de periode dat alle mensen die zich tegen de kerk keerde op de brandstapel gesmeten werden. De leer van de kerk was een wetenschappelijke dogmatische vorm die God ver buiten zich plaatste.

Jacob had Twaalf zonen, samen met Jacob de verlichte is dat dertien.

De boom des levens draagt twaalfmaal vrucht en steeds twaalf verschillende vruchten in de twaalf kosmische maanden. De twaalf paarlen poorten van het koninkrijk of het paradijs van God.

De Twaalf stammen van Israël.

De twaalf stammen van Israël, de oude benaming voor het Hebreeuwse volk dat na de dood van Mozes onder Jozua het Beloofde Land (Kanaän) binnentrok. Omdat de stammen de namen droegen van de zonen en de kleinzonen van aartsvader Jakob, wiens naam door God werd veranderd in Israël, werd het Hebreeuwse volk bekend als de Israëlieten.

Hoewel de twaalf stammen van Israël volgens het Oude Testament te herleiden zouden zijn tot de afstammelingen van Jakob, ontstonden zij historisch gezien pas in de loop van de tijd toen de door een gemeenschappelijke voorgeschiedenis met elkaar verbonden families die het nieuwe cultuurland in bezit namen, zich hechter aaneensloten.

Van de twaalf stammen dragen er vijf de naam van de Jakobs zonen uit zijn huwelijk met zijn eerste vrouw Lea: Ruben, Simeon, Juda, Issakar en Zebulon. Hun zoon Levi geldt niet als vader van een stam. Twee andere stammen, die van Gad en Aser, werden genoemd naar de zonen die geboren werden uit Jakobs omgang met Lea’s slavin, Zilpa.

Naar de zonen van Jakob en Bilha (de dienstmaagd van Jakobs tweede vrouw Rachel) werden de stammen Dan en Naftali genoemd. Rachel gaf geboorte aan de zonen Jozef en Benjamin. Een van de stammen kreeg de naam van Benjamin. De naam van Jozef leefde niet voort als de naam van een stam, wel die van zijn zonen Manasse en Efraïm.

De tien stammen die zich in het noordelijke deel van Palestina vestigden, werden bekend als de tien verloren stammen van Israël.

Het getal eens mensen is zes, plus het heilige getal zeven maakt dertien. Uiteindelijk kan ik er nog wel dertien opnoemen, maar het is zo wel genoeg. Het mogen duidelijk zijn dat het goddelijke concept breder is dan de deur van de kerk en die van de wetenschap. God is ondoorgrondelijk en onfeilbaar, terwijl we het eigenlijk gewoon Zelf zijn. Het geeft des te meer aan hoe ver we zijn afgedwaald van onze oorsprong.

Kennis is inzicht,

Inzicht schept verandering,

Verandering, verandert de perceptie,

Perceptie verandert het denken en,

Het denken verandert het gedrag.

Ieder mens schept in zijn onwetendheid van wie hij werkelijk is zijn eigen universum. Zo ook het beeld van de mens om hem heen. We meten mensen, maar we staan er niet bij stil dat dit meten een moment opname is in een bepaalde situatie en dat we in andere situaties weer anders zijn omdat we ons aan de situatie van het moment aanpassen. Voorbeeld: Iemand die op een vrolijk avondje stappen gemeten wordt, zal een andere meting te weeg brengen dan wanneer diezelfde mens gemeten wordt in een situatie die hij niet prettig vind. Ieder mens is anders in andere situaties omdat hij adapteert.  Maar in de kern zijn zij die meten gelijk aan hen die zij meten, alleen de situatie die door degene die meet is geschapen is anders dan de situatie van degene die gemeten wordt.

De ene aanbidt God, maar zoekt Hem buiten zichzelf, terwijl de ander die God aanbidt, die kracht in zichzelf zoekt.

Weer anderen geloven niet in God, maar zijn zich er niet van bewust dat Hij toch degene is die de levensadem schenkt. Zonder Gods levensadem is er geen bestaan, dus of je nu gelooft of niet, Hij is er weldegelijk, ook in degenen die er niet in willen geloven.

Als God van de diegenen die Hem verwerpen de levensadem zou afnemen, zou de helft van de wereldbevolking dood neervallen. Maar dat doet Hij niet omdat ook de onwetenden een deel van Hem zijn en het pad volgen dat zal leiden tot inzicht. Dat is ook de reden waarom we reïncarneren omdat één enkel leven in een stoffelijk lichaam niet voldoende is om tot dit inzicht te komen. God is liefde, dus ook liefdevol voor hen die Hem verwerpen. God is in je, God is elk woord van je, iedere daad en gedachte, maar omdat de mens geneigd is om Hem ver buiten zichzelf te plaatsen, is men onwetend en uit die onwetendheid voert het ego een bijna eindeloze strijd tegen zichzelf. Het ego kan gezien worden als de stem van de Demiurg.

Toch hebben we als mens één ding gemeen met elkaar, iets wat ons bindt, iets wat ons maakt tot dat wat we in de kern Zijn, namelijk Het Zelf, God.

Iedereen zegt over de hele wereld het woord “Ik”, zoals, ik ben, ik voel, ik denk, ik huil, ik lach, ik ben boos, ik ben vrolijk enzovoort. Jij, is daarom het externe verwoorden buiten Het Zelf, de eigen ik, maar ik ben jij en hij, jullie, en al diegene die door mij in Hem manifest zijn.

Als je iemand ontmoet die je niet mag, dan kom je een deel van jezelf tegen waaraan je dient te werken om tot de vervolmaking van je wezen te komen. Als je iemand ontmoet die je wel mag, dan is dat een deel van je dat laat zien wie je bent. Iedere individu is een spiegel van Het Zelf waardoor je je eigen gebreken kunt leren zien, of waardoor je naar dat deel kunt kijken waar die ander nog aan dient te werken om tot de eenwording te kunnen komen met de Goddelijke kern van Zijn.

Laat ik eens een simpele schets weergeven om te duiden waar “ik” het over heb:

De buitenrand is de fysieke wereld waar we in leven, we denken dat we los van elkaar levende wezens zijn. Het bewustzijn zegt ons dat ons individu de Ik-vorm is. Het bewustzijn is het Atma, de Goddelijke kern van ons wezen. In ons bewustzijn richten we de “ik-vorm” naar binnen, dus naar het collectieve Zijn. We denken dus op een egoïstische wijze over wie we zijn. Maar het stoffelijke lichaam richt zich voornamelijk op de voeding van het lichaam dat los staat van de gedachte over wie je bent. Gedachte zijn vormloos, niet fysiek, terwijl het lichaam een lege huls is die je voedt om het zoals instrument te kunnen gebruiken in de uiterlijk fysieke wereld om tot de vervolmaking van je gehele wezen te kunnen komen. Zonder de levensadem is er geen enkele mogelijkheid om een stoffelijk lichaam tot leven te wekken. In de kern ben je dus niets de mens, maar een goddelijke vonk die het lichaam doet leven en bewegen in de materie. God is één. De afsplitsing van de miljarden goddelijke deeltjes van het Atma heeft zich als doel gesteld om in afzonderlijke kosmische gestuurde vonkjes van energie neer te dalen in een fysieke vorm om de weg terug te vinden naar de Bron van Zijn die wij in de kern Zijn.

Door veel obstakels is de mens vergeten wie hij werkelijk is en met welk doel ze in de materie terecht gekomen is.

Mensen hebben zichzelf door de eeuwen heen op een dwaalspoor gezet.

Voeding geeft energie af aan het lichaam, maar het nuttigen van het soort voedsel is bepalend voor de effecten ervan. Dat wat we eten geeft een soort van energie af en bepaald of we een positieve of een negatieve energie opladen en dat is weer bepalend voor ons gedrag en onze bewustwording van ons Zijn. Voedsel bepaald of we in conventie blijven steken qua ontwikkeling of dat we de onwetendheid te boven zullen komen. Het is een bewustwordingsproces dat velen incarnaties vergt. Gaandeweg evolueert de mens. De een zal het cyclische bestaan in deze era al kunnen verbreken, terwijl anderen nog tientallen incarnaties moeten ondergaan om tot dit inzicht te komen. Voor sommigen zal het volgende Kaliyuga tijdperk of de andere tussenliggende Yuga’s pas de verlichting brengen om de cirkel van het cyclische bestaan te doorbreken. Is dat erg? Nee, voor allen is het lot bepaald. De toekomstige cyclussen bevatten voor de verschillende zielen op hun tocht de nodige lessen die nodig zijn om de vervolmaking te kunnen bereiken. De voeding die men tot zich neemt is van essentieel belang voor de snelheid waarin iemand zich zal weten te vervolmaken. De voeding heeft invloed op het gedrag van de mens en zijn/haar temperament. Het versterkt dat wat sluimerend in de persoon in kwestie aanwezig is. Het ego speelt in op de zinnen die je niet kunt beteugelen door de voeding die je tot je neemt.

Er wordt wel eens gezegd: “je bent wat je eet”, en dat is waar. Niet in de fysieke zin, maar wel qua gedragingen.

Door het eten van vlees eet je als het ware de dierlijke instincten van het dier.

Je gedragen als een beest zou met het eten van vlees in verband gebracht kunnen worden. Is dat niet te ver gezocht?

Als we uitgaan van het temperament van sommige mensen die vlees eten, is het helemaal niet zo’n slechte redenering te noemen. Voedsel inname heeft invloed op het fysieke gestel, dus ook op de geestelijke gemoedstoestand. In de oudheid, bijvoorbeeld in het oude testament, werden er niet voor niets voedingsvoorschriften opgesteld. Er wordt ook gesproken over zuiver voedsel zoals zaden, oliën en noten en de zinnen die zij diende te bedwingen. Degene die oorlog voerde waren over het algemeen de vleeseters die hun temperament niet echt konden bedwingen en dat is in de tegenwoordige tijd niet veel anders. Volgens de geschriften mocht er wel vlees worden gegeten, zoals hoendervlees of geitenbokjes, maar ook dit soort vlees draagt natuurlijk ook dierlijke instinken over. De energie in elke vorm van voedsel heeft invloed op het lichamelijk en geestelijk functioneren. Het is algemeen bekent dat sommige mensen bepaalde soorten voedsel niet kunnen verdragen. Zij zijn allergisch voor de stoffen van sommige producten.

De een kan ziek worden van het eten van een komkommer, terwijl de ander lijdt aan lactose-intolerantie. Dit bewijst dat de energieke stoffen in voeding van invloed zijn op ons functioneren.

Het is lekker om een candybar te eten, maar al we ons maal ermee doen, zoals ik dat jarenlang gedaan heb, dan word je depressief en krijg je soms lugubere gedachtestromen die je verre van inzicht houden.

Het stoffelijk lichaam is geënt op voeding en dat heeft invloed op ons denken en doen en het bepaald of we in staat zijn om ons geestelijk zo te ontwikkelen dat we tot het inzicht komen om ons te kunnen vervolmaken of niet.

De tweede trede op de ladder is energie = inzicht. Inzicht hangt af van de ontwikkeling die we aangaan en ontwikkeling hangt samen met het voedingspatroon. De juiste stoffen scheppen inzicht en dat leidt tot kennis of Gnosis. Ik heb het niet over wereldse wetenschapskennis, want dat is niet geestelijk, het is empirische kennis die God niet tot ware kennis rekent.

Het inzicht waar ik over spreek is de kennis van Zijn en het pad ernaartoe.

Het pad dat ons terug zal leiden naar wie we werkelijk zijn. We zijn eigenlijk een pelgrim, op weg naar de vervolmaking. Ik zeg niet dat de wetenschap niet nuttig kan zijn. De technologische ontwikkeling die er is kan ons allemaal van dienst zijn en ten goede komen. Helaas is het inzicht van de wetenschap en de egoïstische mens tot nu toe ontoereikend om het aan iedereen ten goede te laten komen. Maar, het kosmische bewustzijn slaat het goede ervan op zodat het later eenieder ten goede zal kunnen komen. Dat wekt de vraag op waar we dan naartoe gaan, nietwaar? Wat, wanneer en waar is “later?”  Dat is spreekwoordelijk speculeren voor een mens die de cyclussen nog niet in zijn geheel doorleeft heeft. Dat geldt ook voor mij. Wanneer je besef hebt van het doel van ons bestaan, dan kan ik me er wel een voorstelling van maken. Er zijn nog zo’n duizend omwentelingen van de Yuga’s te gaan voor de laatste mens de vervolmaking zal hebben bereikt. Het uiteindelijke paradijs, waarbinnen geen plaats is voor de non-perfectie van ons huidige bestaan, zal dankbaar gebruik kunnen maken van dat wat de mens geleerd heeft van het cyclische bestaan in het vergankelijke van de wereld, dus ook van de technologische ontdekkingen en uitvindingen. Het zal dan werkelijk ten goede komen aan de mensheid zoals ze er dan zullen leven in de perfectie, bewust van het Al. Mensen zijn geneigd om zich te laten leiden door uiterlijke rijkdommen en materialisme. Rijkdom is in de gedachten van mensen het ultieme geluk dat zich in geld uitdrukt, maar dat is een misvatting.

Geld is bedoeld als smeermiddel van de maatschappij, maar het maakt niet gelukkig, en het belemmerd de mens om zich geestelijk te ontwikkelen. Geld bevorderd individualisme, het maakt arm van geest en levert eindeloze strijd en conflicten op in de wereld. Het is een kortzichtig materieel verlangen en het schept een steeds grotere kloof tussen “arm en rijk”.  De mens heeft zich de illusie geschapen, te denken dat alles om geld draait. De macht van de gedachte is een scheppende en door die scheppende gedachten is de wereld geworden zoals deze nu is, al is dat slechts een illusie.

Levende in deze illusie heeft men niet door wat ze ermee aanricht. Wat de één zich extra toe-eigent, betekent een te kort voor een ander. Iedere euro of dollar die de westerling al in zijn volgepropte zakken stopt, betekent dat er elders in de wereld een gezin een dag geen eten heeft om het gezin te voeden. Ze zitten gewoon een dag zonder eten vanwege de hebzucht van het westen. De westerse consumptiemaatschappij verkwist en vernietigd tonnen voedsel per dag en de derde wereld sterft van de honger. Sterker nog, het westen plundert in dat soort landen de grondstoffen die hen in staat zouden kunnen stellen om zelfstandig in leven te blijven. Iedere hap die in het westen in de al volgevreten strotten verdwijnt, betekent dat er in de derde wereld een kind sterft van de honger. Wat nou luxe! We zouden ons moeten schamen. We weten het wel, maar draaien ons hoofd er van weg en we doen er niets aan en als we geld schenken, dan zijn er zoveel strijkstokken waar het aan blijft kleven, dat er maar een miniem deel van de giften terecht komt waar het echt nodig is.

De wereld wordt alleen maar egoïstischer. Moeder aarde heeft leeftocht voor tientallen miljarden mensen en dieren, maar de duivel schijt op één grote hoop. En die duivel is de onwetendheid van de mens zelf die zich met man en macht verweerd tegen het ontwaken uit de illusie die door de mensen zelfgeschapen is. De tweestrijd, of het dualisme wordt zo in stand gehouden.

Het stoffelijk bewustzijn is, dat we ons beseffen dat we het lichaam dienen te voeden en dat er daarom brood op de plank moet komen. Het stoffelijk bewustzijn is een basis instinkt. Maar is het dat wat er bedoeld wordt met Bewust Zijn? Nee, niet echt. Met het niveau van Bewustzijn wordt bedoeld dat je weet wie je bent en met welk doel je in de wereld bent. De verschillen kent tussen het stoffelijk denken en je goddelijke Zijn en dat je weet dat de verandering van het bewustzijn, het bewust worden bij jezelf begint. Begin bij je zelf en de wereld zal zich transformeren in dat wat het werkelijk is, namelijk een paradijs, waar we een hel van gemaakt hebben dankzij de staat van onwetendheid waar we in verkeren. Ik heb me in het verleden heel erg boos kunnen maken over de toestand in de wereld, en bijvoorbeeld de G8 die zogenaamd een goed gebaar maakte door arme landen de schulden kwijt te schelden Vervolgens plunderen ze diezelfde landen van hun grondstoffen onder het mom dat ze er werkgelegenheid scheppen. Maar het is een farce. Deze landen zijn dan wel van de oude schulden af, waarvoor ze een lage rente betaalde, ze zijn verplicht om duurdere leningen af te sluiten tegen toren hoge rente om aan de vraag van het westen te kunnen voldoen. Dit soort landen moeten zelf investeren in de bouw van fabrieken en daarbij helpt het westen in het geheel niet. M.a.w. Wij willen grondstoffen en je ziet maar hoe je aan onze vraag voldoet.

Mijn boosheid was erop gericht dat ze de landen leegplunderen en vervolgens deze landen uitgemergeld links laten liggen met torenhoge schulden tegen zeer hoge rentes. De rijken beweren dat ze deze landen eerst geholpen heeft, maar de realiteit is anders. Ik heb me ook erg boos kunnen maken over de televisie beelden die vertoond werden van stervende kinderen in de derde wereld die sterven van de honger en het oorlogsgeweld dat kunstmatig in stand gehouden wordt omdat de rijken zich nog meer willen verrijken.

Ik was boos op Rumsveld die minister van defensie was van Amerika en ook de grootste wapenproducent ter wereld is. Het was alsof een groot media monster al mijn energie opslokte om me aan de buis te binden.

Ik was boos op de wereld en wilde het van de daken schreeuwen, de mensheid wakker schudden, maar de wereld luisterde niet en kon niet meer voor zichzelf denken. Er wordt voor ons gedacht. En wij, het volk, danst naar de pijpen van de macht. Dat is ook precies wat er gebeurt. Multinationale bedrijven bedenken producten die aan de gehypnotiseerde mens worden opgedrongen. Koop nu! Haal er uw voordeel uit. Het is ziek makend omdat er producten geproduceerd worden die we niet nodig hebben, maar omdat ze de goedkope grondstoffen uit derdewereldlanden halen zien ze de mogelijkheid om er tienvoudige winsten mee te behalen.

90 % van de producten die we kopen hebben we niet eens nodig en gaat ten koste van alles wat leeft en beweegt op deze planeet. Moeder aarde wordt geprostitueerd. Maar ik kan er niet meer boos om worden, het gaat te ver te denken dat ik de wereld zou kunnen veranderen, ik heb al moeite genoeg moeten doen om mezelf te veranderen. Zijn mijn zorgen over de wereld dan ineens voorbij? Absoluut niet, het gaat me erg aan het hart, maar ik ben me ervan bewust dat ieder mens zelf tot het inzicht dient te komen. Het is een persoonsgebonden proces. Het is ook niet de groep of de wereldbevolking die in zijn geheel tot inzicht zal komen. De wereld veranderen begint bij jezelf, pas dan zul je als mens het verschil kunnen maken. Er zijn mensen genoeg in de wereld geweest die de wereld als voorbeeld waren, bijvoorbeeld Gandhi, Boeddha, Jezus, Mohammed enzovoort. Er heeft geen hond naar geluisterd. En zij die wel wilde luisteren werden vermoord.

Zolang mensen niet begrijpen dat hun handel en wandel tegen het zelf gericht is zal er dwaling zijn.

Hij die slaat, zal geslagen worden door eigen toedoen.

Hij die zichzelf tracht te verrijken over de rug van de ander, zal armer zijn van geest dan de kleinste mier en degene die hij benadeeld heeft enzovoort.

Karma is alles wat we doen, je hele handel en wandel van zowel goede als kwade daden. Als je zou weten wat de effecten van je handelen zijn en dat eenieder zijn eigen obstakels opwerpt, dan weet je dat je jezelf opzadelt met een belastend karma dat je ook zelf weer uit dient te werken. Dat is inzicht, dat is bewustzijn in de grootste zin des woords.

Wanneer je je beseft dat je ook dat stervende kind bent dat van de honger sterft als dank voor de westerse rijkdommen, dan weet je dat we Eén Zijn in het Al.

Ik stierf duizenden hongersnoden vanwege mijn vraatzucht en hebzucht in voorgaande incarnaties. Nu leven zij in mijn hart de verlossing die zij verdienen. Kijk nog eens naar de schets:

Ik Ben. Ik Ben hen die ik tot slachtoffer heb gemaakt in mijn onwetendheid.

Het “ík” van hen in mij stelt mij in staat om hen te verlossen van de last die ik hen gegeven heb. Ik Ben bewust van al dat was, is en ooit nog zal Zijn. Ik ben degene die dit nu schrijft, als wel degene die dit nu leest, waar dan ook ter wereld, want IK BEN.

Is het vreemd te denken dat ik jou ben? Er is immers niets meer dan “ík” er is geen jij, zij of jullie. Al dat wat je in een ander ziet is deel van jezelf, zowel de positieve als de negatieve kanten. Wees je daar bewust van.

De wereld is een brug, maar bouw daar niet uw woning.

Dit zijn de woorden die Jezus gesproken heeft, maar niet veel mensen hebben die boodschap begrepen. Vertaald betekent het dat de wereld doorleeft dient te worden in de materie maar dat je je niet aan die materie moet hechten. De hechting aan de wereld betekent dat het je in onwetendheid houdt en dat je erin terug zal blijven vallen.

Het lichaam is de woning waar je als onvergankelijke ziel in huist. En gezien het feit dat de wereld niet meer dan een illusie is, of een droom waar je juist uit dient te ontwaken, dien je de wereld als een brug te zien. Ga erover, maar doe niet meer dan dat. Er gaat jammer genoeg te veel tijd verloren aan het volgen van de paden die nergens toe leiden.

De mens geeft God de schuld van zijn of haar ellende in de wereld, maar men vergeet dat de mens het zichzelf aandoet. De chaos in een schepping van mensenhanden en diezelfde mensenhanden zullen er een halt toe moeten roepen.

Het zou betekenen dat de mens tot het inzicht komt waar God zo op hoopt, maar zolang de mens in godsnaam oorlogen blijft voeren en elkaar af blijft slachten, zal de mens blijven dwalen en verbonden blijven aan het rad van sterven, geboren worden, strijd, doden, moorden, gedood worden en weer geboren worden in dezelfde waanzin. Dat is het lot van het cyclische bestaan. Net zolang totdat je doorkrijgt dat jouw pad een ander pad blijkt te zijn. Soms staan er mensen op die, zoals ik al genoemd heb, de boodschap begrepen hebben, maar het is slechts een handjevol mensen die de boodschap daadwerkelijk zullen begrijpen.